نشانی روز

میدان طلوع

خیابان صبح

کوچه ی سلام

شب،

نشانی روز را روی تاریکی نوشته بود

وخیابان به خیابان

پرسان پرسان می رفت

پابه پای تیر چراغ برق

پدر...

صبح _ وقت گرگ و میش_

لقمه ای هوای تازه می خورد

به کوچه می زند

وتمام روز را

کار و کار و کار

لحظه ای به او امان نمی دهد

روزگار

شب _ اگر چه خسته و گشنه است _

پای سفره زود

از غذا

دست می کشد

زود سیر می شود

ما شکفته می شویم

و پدر

 رفته رفته پیر می شود