پروانه ها هنوز
در دشت های رازقی و یاس
در بی کران دشت های رازقی و یاس
در بی کران سرخ شقایق
در پهنه های ختمی و ریواس
پرواز می کنند
هرچند پشت شیشه گرفتارند
با بال های تازه ی خود
پرواز های دیگرشان را
آغاز می کنند
تو را دوست دارم
و ستایشت می کنم
در حالی که نمی بینمت
همه چیز به دیدن نیست
درختان
باد را نمی بینند
اما او را انتظار می کشند
وبا او درد دل می کنند
باد
سرود هایی دارد
که تنها برای درختان می خواند
من نیایشی
که تنها برای تو!
روزی
باران خواهد بارید
و دریا
خواهد خندید
اگر ما خوب باشیم
انتظار تمام خواهد شد
و ان روز خواهد رسید
دیگر فرقی نمی کند
جمعه باشد
یاشنبه...
در تاریکی زمین
آوازه ی باران
فرو ریختن باغچه ی اجاره ای...
چه غم انگیز است
زندگی کرم خاکی
شکوفه های انار
روزی،
شکوفه ی انار خواهم شد
زمستان
پاییز
تابستان
عاقبت یک روز بهار خواهم شد
خواب و رویا،میهمان تاریکی ست
من اما
با طلوع نور بیدار خواهم شد
باران ریزریز
پاییز
کفش سختی نیست
پاییز
پا بر هنگی ست
قدم قدم
درخیابان لیز
فهمیدن برگ های ریز....
پاییز لباس گرم نیست
پاییز
یعنی بارون های ریز ریز
یدون چتر
لباس خیس
کوچه های شهر
با خبر شدن
از نبودنت
شهر ما می شود
آیه آیه بغض
در سرودنت
نام کوچمان
اسم تو شده
اسم یک شهید
بعد رفتنت
کوچه مان شده
سبز و رو سفید!!
خدای مورچه ها
وهرچه از مورچه ها کوچک تر
ریز تر
تر
خدای فیل ها
و هرچه از فیل بزرگ تر
گنده تر
تر
خدای....
بقیه اش در ادامه مطلب است.
